Ik denk dat elke beginnende ondernemer het wel doet, fouten maken.
Trouwens, volleerde ondernemers ook. Ach ieder mens!

Ik ben snel enthousiast. Sommigen noemen het ondoordacht. Ik doe vaak eerst en denk er dan pas over na.

2 maanden geleden werd ik gebeld. "Spreek ik met de eigenaar van Mollie Toete?"
Wow, dat kwam aan. De eigenaar! Ik ben de EIGENAAR van Mollie Toete!
"Eh, ja", zei ik toch nog wat weifelend. Want ja ik weet wel dat ik Mollie Toete ben en doe, maar andersom heeft niemand mij, buiten Insta om, ooit zo aangesproken.
Enfin, ze klonk heel vrolijk en begon over een school en een infokrant en een oplage van 23.000 stuks en ......

En ik? Ik zag mezelf al als illustrator van die krant. Ik zag mezelf zitten achter mijn nieuwe IMac die ik had gekocht van de gage. Ik dacht meteen; hoe ga ik dat combineren met mijn baan en....

En toen zei ze; "We zijn op zoek naar regionale ondernemers die willen adverteren in die krant en jij lijkt me daar heel geschikt voor gezien de doelgroep."

Ehhh.... ohw. Terug in je mand Mollie!

Maar goed, ik zat zó in een jubel-vibe dat ik dacht; Ach wat kan mij het ook schelen. Ik doe het gewoon! Laat ik eens een stap zetten. Ik ben er best aan toe om de publiciteit op te zoeken.
Ik koos voor de een-na-kleinste advertentie. Alsnog voor een hoop geld maar ja, vanaf nu zou iedereen in de regio mij leren kennen. Ik mocht materiaal aanleveren waar zij de advertentie mee zou opmaken. Die zou ik terug krijgen net zo lang tot ik er tevreden over zou zijn. Pas dán zouden zij 'm plaatsen. Zou.

Want daarna werd het stil.
Niet gek, de decembermaand kwam er aan en het was pas voor half januari. Ik vertrouwde er blind op dat zij alles voor me zouden regelen omdat ik zelf geen kaas heb gegeten van advertentieopmaak.
Het komt wel, het komt wel.

Vrijdag klepperde de brievenbus. Een envelop met...... dé infokrant. Huh, is-ie al klaar? Ik weet van niks!

Daar stond-ie hoor, míjn advertentie, mét fotootje en tekst in zulke kleine sierlettertjes dat je amper kunt lezen wat er staat. Bovendien was ik in al mijn enthousiasme totaal vergeten mijn website erbij te vermelden. Niemand kan dit lezen, niemand weet wat dit voorstelt, niemand gaat dit zien...

Ka ching. Daar gaat mijn money dat ik verdiende met mijn passie. Ik krijg er waarschijnlijk geen enkele klant voor terug. Ach ja, had ik toch heel even een grote deal aan mijn broek hangen. Soort van.
Zou het universum meeluisteren?  
In elk geval kreeg ik een wijze les: Als je ondernemer bent, ben je ZELF overal verantwoordelijk voor. 

Wat zong Aaliyah ook alweer? Dust yourself off and try again. Doe ik hoor. Zo ben ik dan ook weer wel.